تنهایی

تو آسمان دنیا هر کسی ستاره داره چرا وقتی نوبت ماست آسمان جایی نداره واسه من تنهایی درده درد هیچ کسی را نداشتن هر گل پژمرده ای را تو کویر سینه کاشتن دیگه باور کردم اینو که باید تنها بمونم تا دم لحظهء مردن شعر تنهایی بخونم